ویانا

ویانا دخترم به من میگه مامان دویار، البته اوایل مامان دویا صدا میکرد...مامان پری،هم منو صدا میکرد ، اما الان میگه مامان دویار

اینقدر قشنگ میگه که من خیلی دوست دارم همش منو صدا بزنه...ویانا خیلی احساساتیه... هر فیلم و هر کارتونی که میبینه همش دنبال مامانش میگرده ، هی میگه مامانش کجاست مامان نداره؟ و اگر مامانشو نبینه گریه میکنه... احساس میکنم خیلی از دوری مادر ونبودنش غصه میخوره... ولی چیکار کنم که چاره ای ندارم...برای منم خیلی سخته بزرگ شدن ویانا رو نمی بینم در طول روز ازش دورم... ولی خوب اینم بخشی از زندگی ماست که از اختیار ما خارج است... ویانا خیلی باهوش وشیرین زبونه... حرف هایی میزنه که گاهی ما تعجب میکنیم ، ویانا الان خیلی به مامانم وابسته ست البته این وابستگی کاملا دوطرفه ست... به قدری که هرروز عصر موقع جدایی ازمامان خیلی گریه میکنه و اعصاب همه مارو خورد میکنه ، دلم ریش میشه...

خدای بزرگ ، ازت میخوام سالیان سال مادر وپدرم سلامت باشن ، همه پدر ومادرها ، سایه شون رو ، روی سر ما نگه دار... که بزرگترین نعمت و دلخوشی و تکیه گاه ما هستن...الهی آمین